Rozdział 8.

**Perspektywa Anne**

Rano obudziła mnie czyjaś rozmowa.

-Ciszej mów bo ich obudzisz.!-wydaje mi się że to mówił Max ale do kogo to nie wiem

-Jak ja mam mówić ciszej skoro widzę moją siostrę która śpi z moim kumplem.?-aha czyli było to do Jaya

-Obaj się zamknijcie .!-wkroczył do akcji Tom-Zaraz ich obudzimy ale najpierw cyknę fotkę to będę miał czym młodego szantażować.-o nie. Nie uda mu się to. Postanowiłam zakończyć tę ich wymianę zdań.

-Nawet nie próbuj Tom.-chłopcy odskoczyli a ja się podniosłam i oparłam ręką o łóżko. Spojrzałam na Nathana. Słodko spał. Nie chciałam go budzić więc postanowiłam wyrzucić chłopaków z mojego pokoju.-A teraz sio mi stąd.

-Zaraz musimy jechać nagrywać więc przyszliśmy go obudzić.-Max

-To ja go lepiej obudzę i zaraz przyjdziemy.

-Ok.-i wyszli. W końcu. Spojrzałam na chłopaka. Dalej spał. Automatycznie się uśmiechnęłam. Szepnęłam mu do ucha:

-Wstawaj śpiochu.-złapał mnie i przechylił na drugą stronę tak że spadliśmy z łóżka. Zaczęłam się śmiać, choć bolały mnie plecy to po prostu nie mogłam wytrzymać. Nathan też się śmiał. Ciągle się śmiejąc zaczęłam go bić.

-Ej.! Za co to.?-jeszcze się pytasz.? Co za człowiek.

-Za miłość do ojczyzny.!-wystawiłam język.-Zaraz jedziecie nagrywać, więc ruszaj się.-wstaliśmy z podłogi, ja poszłam do łazienki się ogarnąć, a Nathan poszedł na dół bo pewnie chłopaki na niego czekali. Gdy już się ogarnęłam zauważyłam ze nie wzięłam ze sobą ubrań na przebranie. Wróciłam do pokoju i tam przebrałam się w jeansowe spodenki i białą bokserkę. Akurat gdy nakładałam to drugie ktoś wszedł do pokoju, na moje szczęście byłam odwrócona plecami do drzwi...

**Perspektywa Nathana**

Gdy weszłem do kuchni zobaczyłem chłopaków z bananami na twarzach, jakby dostali zniżkę w KFC.  Nie zwracając na tych bananiarzy uwagi poszłem zadzwonić do studia że trochę się spóźnimy, ale nie mogłem znaleźć telefonu. Przeszukałem jedną kieszeń, drugą i pusto. Ale zaraz... No tak. Przecież zostawiłem go u Anne. Poszłem więc do jej pokoju. I wydaje mi się że wszedłem w nieodpowiednim momencie, dla niej. Miała na sobie krótkie spodenki i...stanik, ale z tego co zauważyłem to miała założyć jakąś koszulkę. Przez chwilę się nieruszała. Czyżby mnie usłyszała.? Możliwe. Po chwili szybko nałożyła koszulkę i odwróciła się w moją stronę. 

-Coś się stało.?

-Zapomniałem telefonu.-uśmiechnąłem sie i podszedłem do szafki nocnej i wziąłem z niej moją komórkę. Dziewczyna stała przy drzwiach, najwyraźniej na mnie czekała. Zeszliśmy do salonu, gdzie chłopaki stali i o czymś zażyle dyskutowali...

**Perspektywa Anne**

Poszłam do kuchni żeby coś zjeść. Strasznie zgłodniałam. Zjadłam jakieś kanapki, a w tym czasie chłopacy już pojechali. Zajrzałam do lodówki i zobaczyłam tam istną pustkę. Postanowiłam zrobić małe zakupy.

_________________________________________________________________

No, macie następny. Jakiś dziwny mi wyszedł. Ale to nic. 

Jeżeli czytasz, to komentuj. Proszę. <3